منطقه گرین وود تولسا اوکلاهما محله ای بود که توسط سیاه پوستان و برای سیاه پوستان ساخته شده بود. در سال 1921 توسط یک گروه سفید پوست تخریب شد. قتل عام تولسا یا همان فاجعه تولسا به عنوان یکی از بدترین اقدامات خشونت آمیز نژادی در تاریخ آمریکا شناخته می شود. در طول 18 ساعت، از 31 مه تا 1 ژوئن 1921، یک جمعیت سفیدپوست به ساکنان، خانه ها و مشاغل در محله بلک گرین وود در تولسا اوکلاهما حمله کردند. صد ها نفر کشته شدند و هزاران نفر بی خانمان ماندند. همچنین 35 بلوک از منطقه ای شلوغ و مستقل در منطقه گرین وود، که معمولاً به عنوان وال استریت شهرت دارد را از بین بردند. آمریکایی های آفریقایی تبار بعد از جنگ داخلی به اوکلاهما نقل مکان کردند، زیرا اوکلاهما پناهگاهی امن برای آن ها شناخته میشد. (امروزه در ایالات متحدهٔ آمریکا افراد با رنگ پوست سیاه کم‌رنگ تا سیاه خیلی پُررنگ و آن‌هایی که آلبینیسم دارند زندگی می‌کنند و چون آن‌ها متولد آمریکا هستند، استفاده از واژه آفریقایی مشکل‌ساز است در نتیجه همگی را آمریکایی های آفریقایی تبار می‌نامند.)

جرقه این درگیری نژادی از برخورد در یک آسانسور آغاز شد. تولسا در آن هنگام به یکی از پرجمعیت ترین و ثروتمندترین شهرهای آمریکا تبدیل شده بود. این شهر به گونه‌ای شکل گرفته بود که سیاه پوستان ثروتمند در شهر و سفید پوستان با بضاعت مالی کم در حاشیه این شهر زندگی می‌کردند. این موفقیت جامعه سیاه‌پوست سبب خشم و دشمنی برخی از سفیدپوستان تولسا شده بود. تنش میان دو نژاد در این منطقه پس از حادثه آسانسور میان یک دختر سفیدپوست 17 ساله به نام سارا پیج و یک مرد 19 ساله به نام دیک رولند به اوج رسید. پیج به عنوان اپراتور آسانسور مشغول به کار بود و رولند تقریبا هر روز از آسانسور استفاده می‌کرد. جرقه این تنش پس از بسته شدن درهای آسانسور زده شد؛ زمانی که سارا پیج و دیک رولند چند لحظه در آسانسور تنها بودند. پس از چند لحظه صدای فریادی به گوش رسید. پس از باز شدن درهای آسانسور، رولند فرار کرد اما به سرعت دستگیر شد و پیج ادعا کرد که رولند به او حمله ور شده است. در حالیکه برخی دیگر بر این باور بودند که به دلیل تکان‌های آسانسور، رولند سکندری خورده و به همین دلیل بازوی پیج را گرفته بود و پیج هرگز بر ادعاهای خود پافشاری نمی‌کرد، مقامات ایالتی این کار را کردند و در نهایت تا پایان روز، شایعه تجاوز جنسی رولند علیه پیج دست به دست شد. همین امر بهانه‌ای برای اوباش مسلح سفیدپوست گرین وود شد تا طوفانی به راه‌ اندازند. در تاریخ 31 ماه مه، جمعی از مردان سیاه پوست و سفیدپوست در محلی که دادگاه رولند برگزار می‌شد با یکدیگر روبرو شدند و با شلیک نخستین گلوله، جهنمی بپا شد و فاجعه تولسا رقم خورد.

تا ظهر 1 ژوئن، روبرتسون فرماندار اوکلاهما اعلام حکومت نظامی کرد. مأموران هزاران تن از تولسان سیاه را دستگیر و بازداشت کردند و آنها را به مرکز همایش های محلی و محل نمایشگاه منتقل کردند.

بسیاری از ساکنان بلک تولسا از شهر گریختند و دیگر برنگشتند. اما عده ای از آنها هم ماندند و از صفر شروع کردند. برخی در چادرهای صلیب سرخ قرار داشتند تا بتوانند خانه های خود را بازسازی کنند. قربانیان این قتل عام به سرعت در قبرهای بدون نشان دفن شدند و سپس تلاش بی سر و صدایی برای سرکوب حافظه این جنایت آغاز شد. نسل های بعدی مردم، از جمله افرادی که در اوکلاهما متولد شده و بزرگ شده اند، هرگز از کشتار نژادی فاجعه تولسا نشنیدند. با شروع در دهه 1990، مجموعه ای از وقایع سرانجام شروع کردند تا تاریخ تکان دهنده را دوباره به چشم مردم بیاورند. در مه 2021 ، 100 سال پس از کشتار، ویولا فلچر 107 ساله در کنگره شهادت داد. او گفت: “من هنوز هم تیراندازی به مردان سیاه پوست را می بینم، اجساد سیاه در خیابان افتاده اند. من هنوز آتش می بینم. من هنوز می بینم مشاغل سیاه پوستان در حال سوختن است. هنوز صدای پرواز هواپیماها از بالای سرم را می شنوم. فریادها را می شنوم.”

«جیمز لنکفورد» سناتور آمریکا از ایالت اوکلاهوما در سال 2018 به سی ان ان گفت: مدارس اوکلاهوما در مورد آن درگیری نژادی صحبت نمی‌کردند. روزنامه‌ها هم هیچ اطلاعاتی درباره قتل عام نژادپرستانه تولسا ننوشتند. این فاجعه کاملا نادیده گرفته شد و درواقع قتل عام تولسا یکی از فجایع وحشتناکی بود که همه می‌خواستند آن را به فراموشی بسپارند.

«وال استریت سیاه‌» که روزگاری مایه شهرت شهر بود، هرگز نتوانست دوباره به دوران اوج اقتصادی خود بازگردد. حاصل دهه‌ ها رفاه‌ و شکوفایی سیاه‌پوستان و میلیون‌ها دلار ثروت حاصل از کار سخت، ظرف چند ساعت بر باد رفت و هیچکس، هرگز در این میان مسئول دانسته نشده و هیچ غرامتی تا به حال پرداخته نشده است.