عکس نزدیکان و عزیزانی که بعد از مرگ آنها گرفته شده، ممکن است به نظر عجیب و ناخوشایند بیاید. اما در دوران ویکتوریا در انگلستان، عکاسی با مردگان راهی بود برای بزرگداشت آن ها و کم کردن اندوه از دست دادنشان.

دوره ویکتوریا یا دوره ملکه ویکتوریا که گاهی دوره ویکتوریایی هم گفته می‌شود، دوره اوج انقلاب صنعتی در بریتانیا و اوج امپراتوری بریتانیا بود. پس از ویلیام چهارم که جانشین جرج چهارم بود، در ۱۸۳۷ ملکه ویکتوریای ۱۸ ساله به تخت نشست. دوران ۶۴ ساله سلطنت او در تاریخ انگلستان به عصر ویکتوریا شهرت دارد؛ که همزمان با به اوج رسیدن گستره مستعمرات انگلستان در سطح جهان بود. زندگی ویکتوریایی با مرگ عجین شده بود؛ به گونه‌ای که بیماری‌های فراگیری همانند دیفتری، وبا و تیفوس همه کشور را فرا گرفته بود. این فرآیند آنقدر ادامه یافت که ملکه داغدیده انگستان از سال ۱۸۶۱ عزاداری را به امری متداول و به نوعی مد روز بدل کرد.

این عکس‌ها در همین دوره گرفته شده‌اند:

کجای این عکس‌ها عجیب است؟! نکته جالب این است که عکس‌هایی که دیدید از اعضای فوت شده خانواده گرفته شده بودند.

پیش از دوره ویکتوریا، اغنیا گاهی سفارش می‌دادند که چهره عضو فوت شده خانواده نقاشی شود، اما همه از نظر مالی این امکان را نداشتند، با همه‌گیر شدن عکاسی، دیگر بیشتر مردم می‌توانستند با استفاده از این فن عکس با مردگان، خاطره عضو از دست رفته را برای همیشه جاودان کنند.

در آن دوره، میزان مرگ و میر اطفال و شیرخواران خیلی بالا بود، پس در بسیاری از عکس‌ها، ما اطفال فوت‌شده را می‌بینیم. پرتره‌های مرگ به طور فزاینده‌ای در دوره ویکتوریا محبوب شد؛ وقتی که شیرخوارگاه‌ها گرفتار بیماری‌های واگیر کشنده‌ای مثل سرخک، دیفتری، مخملک و سرخجه شدند.

با استفاده از گیره مخصوصی که در این عکس می‌بینید، خیلی از موارد، فوت‌شده‌ها در کنار زنده‌ها به صورت نشسته یا ایستاه قرار داده می‌شدند تا به صورتی تقریبا طبیعی، آخرین عکس دست‌جمعی با آنها گرفته شود.

زمان طولانی نوردهی هنگام عکسبرداری و بی‌حرکت بودن مردگان باعث می‌شد تصویر آنها واضح‌تر از افراد زنده در کنارشان باشد

در موارد زیادی، این عکس‌های پس از مرگ، تنها عکسی بود که از یک فرد به جا می‌ماند!