لاپو لاپو رئیس قبیله ماکتان بود. جزیره ای در فیلیپین که ماژلان برای جنگ با آنها وارد عمل شد و نه تنها موفق به اشغال جزیره نشد بلکه خودش هم کشته شد. ماژلان نجیب زاده ای پرتغالی بود که برای سفر طولانی خود به جزایر ادویه از پادشاهی اسپانیا درخواست کمک کرد و دربار اسپانیا هم تدارکات مورد نیاز ماژلان را در اختیارش قرارداد تا یکی از بی نظیرترین و عجیب ترین سفرهای دریایی آغاز بشه. سفری که از اسپانیا شروع شد، و در مسیر به اقیانوس منجمد جنوبی، جزایر آدمخواران، جنگلهای خیره کننده و موجودات عجیب برخورد کردند، ناوگان ماژلان در این سفر دور کره زمین را طی کرد تا رکوردی جدید برای خود به ثبت برساند.

در تاریخ فیلیپین، نبرد ماکتان یکی از مهمترین رویداد هایی است که اتفاق افتاده است. این نشان داد که چگونه فیلیپینی ها در مبارزه با بیگانگانی که کشور را فتح کرده بودند بی باک بودند. لاپو لاپو به عنوان اولین قهرمان ملی فیلیپین شناخته می شود. کسی که به گفته فیلیپینی ها توانسته جلوی استعمار اسپانیایی ها مقاومت کند و حداقل برای چند دهه اشغال جزیره ماکتان را به تاخیر بیندازد و پای اسپانیایی ها به فیلیپین باز نشود.

فیلیپینی ها معتقدند که او یک قهرمان مسلمان بوده است.

اما با توجه به توصیف های منشی ماژلان در سفرنامه ای که نوشته بود، خالکوبی های بدن او، شراب خوردنش، خوردن گوشت حیواناتی مثل سگ و خوک و از همه عجیب تر گوشت انسان (با فرض بر اینکه داستان خوردن گوشت ماژلان توسط این شخص که در سفرنامه آمده درست باشد) مسلمان بودن او ابدا امکان ندارد.

بناهای یادبود لاپولاپو در سرتاسر فیلیپین ساخته شده است تا به شجاعت لاپولاپو در برابر اسپانیایی ها احترام بگذارند. طبق افسانه های محلی لاپو لاپو هرگز نمرده، بلکه به سنگ تبدیل شده و از آن زمان تا کنون از دریاهای ماکتان محافظت می کند. ماهیگیران، در ماکتان سکه هایی را به سمت سنگی به شکل انسان پرتاب می کردند تا به نوعی برای ماهیگیری از او اجازه بگیرند.