آتش سوزی بزرگ لندن در دوم دسامبر سال ۱۶۶۶ میلادی به‌طور اتفاقی از نانوایی قصر «چارلز دوم» آغاز شد. هرچند این بدترین آتش سوزی در تاریخ لندن بود، ولی خدمت بزرگی به مردم این شهر کرد؛ چرا که موجب پاک شدن شهر از طاعون  که از سال ۱۶۶۴ میلادی در لندن شایع شده بود شد. آتش تا چهار روز زبانه کشید و تمام شهر به جز شمال شرقی و مناطق دور افتاده غربی را به خاکستر تبدیل کرد. به این ترتیب، ۸۷ کلیسا از جمله کلیسای جامع «سنت پاول» و تقریبا تمام ساختمان‌های شهر (حدود ۱۳ هزار ساختمان) از بین رفتند. پس از آتش‌سوزی، طرح‌های بسیاری برای بازسازی شهر ارائه شد که بهترین آنها، طرح معمار بزرگ «سرکریستوفررن» بود. ولی پول کافی برای بازسازی کامل شهر وجود نداشت. با وجود این، اصلاحات بسیاری صورت گرفت. خیابان‌ها عریض تر شدند. بسیاری از خانه‌ها را از آجر ساختند، بازارچه‌ها را وسیع‌تر کردند و بالاخره نبوغ سر کریستوفررن موجب شد کلیسای جامع سنت پاول و ۴۹ کلیسای جدید، به شکلی زیبا و باشکوه بنا شوند.