کشتار کاتین را بدترین قتل عام اسیران جنگی در تاریخ میدانند.
پس از اینکه آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی پیمان عدم تجاوز خود را در سال 1939 میلادی منعقد کردند و آلمان از غرب به لهستان حمله کرد، نیروهای شوروی نیمه شرقی لهستان را اشغال کردند. در نتیجه این اشغال، ده ها هزار نفر از پرسنل نظامی لهستان به دست شوروی افتادند و در اردوگاههای کار اجباری در داخل اتحاد جماهیر شوروی زندانی شدند. اما پس از حمله آلمانها به اتحاد جماهیر شوروی (ژوئن 1941)، دولت در تبعید لهستان که مقرش در لندن بود و دولت شوروی موافقت کردند که علیه آلمان همکاری کنند و قرار بود ارتش لهستان در خاک شوروی تشکیل شود.
ژنرال لهستانی ولادیسلاو آندرس سازماندهی این ارتش را آغاز کرد، اما هنگامی که او درخواست کرد که 15 هزار اسیر جنگی لهستانی که شوروی زمانی در اردوگاههای نزدیک اسمولنسک نگه داشته بود به فرماندهی او منتقل شود، دولت شوروی در دسامبر 1941 به او اطلاع داد که اکثر این اسرا به منچوری گریخته و پیدا نشدند.
سرنوشت زندانیان ناپدید شده همچنان در هالهای از ابهام باقی مانده بود. سپس در 13 آوریل 1943، آلمانی ها اعلام کردند که گورهای دسته جمعی افسران لهستانی را در جنگل کاتین در نزدیکی اسمولنسک، در غرب روسیه کشف کردهاند.
در مجموع 4443 جسد پیدا شد که ظاهراً از پشت به آنها شلیک شده و سپس دفن شده بودند.